Ulus Evde Masaj

Ulus Evde Masaj İşte tam bunu yapıyordu – tüm bunları niçin düşünmek istemediği konusunda yoğunlaşıyordu – ki o anda çalışma odasının kapısı çalındı. “Gır!” Kapı aralığından Miranda’nın kafası göründü. “Rahatsız ediyor muyum?” “Hayır, doğal ki etmiyorsun. Gelsene.” Miranda kapıyı tamamen açtı ve odaya girdi. Turner, Miranda’nın görüntüsüne gülmemek için kendini zor tuttu. Son zamanlarda karnı her yere gövdesinden beş saniye önce giriyordu. Miranda onun sırıttığını görünce başını eğip acı içinde kendisine baktı. “devasa oldum, değil mi?” “Öyle oldun.” Miranda iç geçirdi.

“Duygularımı incitmemek için, gerçek dışı da olsa o denli büyük olmadığımı söyleyebilirdin. Benim durumumdaki hanımlar çok kırılgan olurlar biliyorsun.” Miranda Turner’ın masasının tarafındaki koltuğa yöneldi. Kollarını kolluklara yerleştirdikten sonra koltuğa oturmaya çalıştı. Turner onun oturmasına yardım etmek için derhal ayağa fırladı. “Bu halinden de hoşlanıyorum.” Miranda homurdandı. “Sen sadece erkekliğinin elle tutulur kanıtını görmekten hoşlanıyorsun.” Turner gülümsedi. “Bugün tekmeledi mi bizim kız?” “Hayır, ek olarak onun kız olduğundan da emin değilim.” “düzgüsel olarak kız.

Ulus Evde Masaj

Ulus Evde Masaj  Bu son aşama açık.” “Sanırım ruhsal ebelik uygulamalarına başlamayı planlıyorsun?” Turner’ın kaşları kalktı. “sözlerine dikkat et, karıcığım.” Miranda gözlerini devirdi ve ona bir kâğıt parçası uzattı. “Bugün annenden bir mektup aldım. Okumak isteyebileceğini düşündüm.” Turner mektubu aldı ve tembel adımlarla odayı dolaşarak okudu. Evliliğini ailesine söylemeyi devamlı erteliyordu fakat Miranda artık bundan kaçışı olmadığını söyleyip onu ailesiyle mevzuşmaya ikna etmişti. Beklendiği gibi hepsi şok olmuştu (Olivia hariç, çünkü o neler olup sonlandığini azca çok biliyordu) ve durumu incelemek için derhal Rosedale’e gelmişlerdi.

Annesi söylenip durmuştu, “Hiç aklıma gelmezdi…” bununla beraber yüzlerce kez. Winston’ın canı birazcık sıkılmıştı fakat her şey dikkate alındığında Miranda, Cheever’lıktan Bevelstoke’luğa yumuşak bir geçiş yapmıştı. Sonunda, önceden de ailenin bir parçası sayılırdı. “Winston’ın başı Oxford’da birazcık derde girmiş, ” diye mırıldandı Turner. “Bu beklenmedik bir şey değildi sanırım.” Turner başını kaldırıp keyifli bir ifadeyle ona baktı. “Bu ne demek oluyor?” “Senin üniversitedeki serüvenlerini hiç duymadığımı sanma sakın.”