Ulus Mutlu Sonlu Masöz

Lesje’nın sırtında her zamankinden de daha kirli bir laboratuvar gö mleği var. Aşağı kattaki laboratuvarda, tahta depolama raflarının yanında oturuyor. Bir kupa dolusu Neskafe içiyor. Bugü n ö ğle yemeği yemeyecek, bununla yetinecek. O¨ nü nde bir sini dolusu diş var, gö rü nü şe bakılırsa bunları sınıflandırıp etiketliyor. Yukarı Tebeşir Ulus Mutlu Sonlu Masöz vakitında yaşayan kü çü k ilksel memelilerin dişleri bunlar. Lesje bu tü r dişleri iyi biliyor fakat, yine de bir bü yü teçle birde çizelge kullanıyor. Mü ze bu dişler ü zerinde bir monograf yayınladı. Monografin hazırlanışına Lesje de katkıda bulunmuş oldu. Ancak, şu anda dikkatim işi ü zerinde toplamakta zorluk çekiyor. Kendi ofisinde oturup çalışacağına, burada oturuyor; çünkü cam biriyle konuşmak istiyor.

Laboratuvarda iki teknisyen var. Theo adındaki kum pü skü rtme makinesinin başlangıcında, yarı gö mü lü bir çene kemiğini bir kü rdanla kazıyıp temizliyor. Memeli Hayvanlar Bö lü mü ’ndeki kemikler gerçek olduğundan, orada kü rdan kullanmıyorlar. Onların içi ö lü hayvan –deve, geyik, yarasa leşi dolu bir dondurucusu var. Hayvanın iskeletini bir araya getirmeye hazır oldukları zaman, leşin ü zerindeki etin çoğunu sıyırıp çıkarıyor, kemikleri de Bö cek Odası’na koyuyorlar. Orada et yiyen bö cekler var, kemiklerin ü zerinde kalan etleri yiyorlar. Bö cek Odası kokmuş et kokuyor. Kapının dışına, dosya dolaplarının ü zerine bir sü rü çıplak hanım resmi yapıştırılmış. O bölümdeki teknisyenler çalışırken radyodan country music ve rock dinliyorlar.

Ulus Mutlu Sonlu Masöz

Bö lü mü n sanatçısı olan Gregor bir kemiğe kil sıvıyor. Bir tü r ornitopod kalça kemiği bu, daha doğrusu ö yleye benziyor. Doğrusu, kemiğin kimin olduğu Gregor’un umurunda bile değil. Onun gö revi kemiğin kalıbım çıkarıp alçıya dö kmek. Bö ylece yavaş yavaş, bö lü m bö lü m bü tü n kemikler tamamlarııyor ve iskelet ortaya çıkıyor. On dokuzuncu yü zyılda Andrew Carnegie kendi dinozorunun, Diplodocus carnegiei’nın defalarca kalıbım çıkarmış ve kopyalarım Avrupa’nın taçlı adım atarına sunmuştu. Lesje bunu biliyor. Birkaç taçlı baş hâlâ varsa da, kimsenin buna artık parası yetmez.

Lesje teknisyenlere sö yleyebileceği bir şeyler arıyor. Ama Diplodocus carnegiei hakkında değil, bu olmaz. Şö yle sözı açacak bir şey olmalı. I˙şiıi kö tü sü , onların neyle ilgilendiklerini bilmiyor. Onlar işlerini yapıyorlar ve ö bü r yaşamlarını yaşamak ü zere akşam saat beşte mü zeden çıkıp gidiyorlar. Lesje onların ö bü r yaşamını anlaşılmaz buluyor. Bununla birlikte, mü zenin onlar için kendisi için olduğu benzer biçimde temel nitelikte, birinci derecede ö rutubet taşıyan bir şey olmadığını biliyor.